ОТЪМѢТАВАТИ

ОТЪМѢТАВА|ТИ (1*), Ю, ѤТЬ гл. Отвергать:

инии же срамѣхъ прикасахѹсѧ, ѿ нихъже ни сквернѹ скотиньнѹю ѿмѣтавахѹ (οὐδὲ… προσιένται) ГА XIV1, 162а.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

ОТЪМѢТАНИѤ →← ОТЪМѢСТЬѤ

T: 95