📕 Что такое БЛАГОПОКАРѦТИСѦ? БЛАГОПОКАРѦ|ТИСѦ (1*), -ЮСѦ, -ѤТЬСѦ гл. Быть покорным, послушным: Аще ли же пакi бл҃гопокарѩющесѩ. и чающе послушани˫а. и смѣрени˫а... всѩчьскы же и то вамъ будеть. (εὐπειϑοῦντες) ФСт XIV, 92г