ПОДЪСЪСТАВЬНИКЪ

ПОДЪСЪСТАВЬНИК|Ъ (1*), А с. Тот, кто замещает (наследника):

гра(н) •л҃• о наслѣдницѣхъ. Наслѣдникы или съставнии. или подъсъставници гл(а)голютьсѧ. (ὑποκατοστατα) КР 1284, 306в.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

ПОДЪСЪСТАВЬНЫИ →← ПОДЪСЪСТАВЛЕНИѤ

T: 127