ВЪМѢСТѢ

ВЪМѢСТѢ (5*) нар. Вместе:

судить монастырьскіи тивунъ съ посельскимъ вмѣстѣ съ нашими судьями Гр 13611365; а тобѣ свои данщики слати с моими данщики вмѣ(стѣ). Гр ок. 1367 (моск.); тобѣ послати своихъ воѥво(д) с моими воѥводами вмѣстѣ. Там же; а на то ны слати свои данщикы вмѣстѣ. Гр 1389 (1, моск.); А твои воевода. с моимь воеводою вмѣстѣ Гр 1390 (1, моск.).


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

ВЪМѢСЪ →← ВЪМѢСТЬНЪ

T: 111