ДАЛИТИСѦ

ДАЛ|ИТИСѦ (1*), -ЮСѦ, -ИТЬСѦ гл. Удаляться. Перен.:

рече бо иерѣи бли-жатсѩ к г(с)у б҃у. иеремиѥ(м) же. б҃ъ ближаисѩ а(з) есмь гл҃ть г(с)ь. и не б҃ъ далѩсѩ. ГБ XIV, 180а.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

ДАЛЬ →← ДАЛИ

T: 176