МОНАСТЫРЬНИЦА

МОНАСТЫРЬНИЦ|А (2*), -Ѣ (А) с. Монахиня:

гла(в) •к͠д• о блудѧщимъ с монастырницѧми. Блудѧи с монастырницею. ˫ако цр҃квь б҃ию ѹкарѧѥть. да обрѣзанъ будеть. (εἰς μονοστριαν) МПр XIV, 192.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

МОНАСТЫРЬНЫИ →← МОНАСТЫРЬ

T: 163