МОНТИНѦНЕ

МОНТИНѦН|Е (1*), Ъ с. мн. То же, что монданити:

въ Кюпрь˫анехъ же и въ Араспии по всемъ сѹть ѥп(с)пи, ˫ако ѹбо и кѹщи въ Фрѹгии Нагатѧне и Монтинѧне. (παρο τοῖς... Мοντανισταῖς) ГА XIII–XIV, 157б.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

МОРАВИИ →← МОНТАНИТИ

T: 100