БЕЗСЪМЬРТЬНЬНЫИ

БЕЗСЪМЬРТЬНЬНЫИ (1*) пр. Бессмертный. В роли с.:

по(д)баше бо мѣрѣ зде. бесъмертьнѣноу бо бесконечьна˫а. см҃ртнму (ж) тлѣньнаѩ. ѡ(т) съдѣтелѩ наслѣдовати. КР 1284, 15в.


Смотреть больше слов в « Словаре древнерусского языка (XI-XIV вв.)»

БЕЗСЪМЬРТЬНѢ →← БЕЗСЪМЬРТЬНЫИ

T: 113